مرورنویسی حرفهای یعنی ثبت یک تجربهی واقعی، بیطرفانه و مفید از مواجهه با یک اثر؛ به شکلی خواندنی و خلاصه.
این نوع نوشته نه مثل "تبلیغ" فقط تعریف میکند، نه مثل "نقد تخصصی" وارد تحلیلهای سنگین میشود. مرور، بین این دو ایستاده؛ برای مخاطبی که میخواهد بداند خواندن این اثر برایش چه چیزی خواهد داشت.
مرور حرفهای زبان ساده و قابل فهم و البته تحلیلی دارد. این زبان قرار است کارهایی بکند از جمله: تجربهی خواندن را توصیف کند؛ ساختار و محتوای اثر را ارزیابی کند؛ به مخاطب کمک کند تصمیم بگیرد؛ والبته اثر را بررسی و قضاوت کند. همه اینها باید ویژگی های خاصی هم داشته باشند:
1.بیطرفی: نباید صرفاً تبلیغ یا تخریب باشد. مرور باید تجربهای واقعی، شفاف و محترمانه از مواجهه با اثر را منتقل کند.
2.ساده و خلاصه: مخاطب اینترنتی حوصلهی جملههای پیچیده و طولانی ندارد. پس مرور باید در چند پاراگراف، پیامش را منتقل کند.
3.اطلاعات پایه را بده: عنوان، نویسنده یا کارگردان، ناشر یا پخشکننده، سال انتشار، ژانر و مخاطب هدف را خیلی مختصر اول متن آورده شود.
4.تجربهی شخصی را وارد کن (نه احساساتی): بگو چه چیزی توجهت را جلب کرد؟ چه چیزی برایت تازگی داشت؟ کجا حوصلهات سر رفت؟ اما حرفهای و کنترلشده.
5.مفید برای تصمیمگیری بنویس: مرور باید به مخاطب کمک کند که تصمیم بگیرد این کتاب مناسبش هست یا نه.
6.پرهیز از لو دادن (Spoiler): قرار نیست داستان لو برود، بلکه باید فضای کلی، لحن اثر، و تجربهی دریافت آن منتقل شود.